مبارزه با پسیل معمولی پسته
مبارزه با پسیل معمولی پسته
دشمنان طبيعي
در مبارزه با پسیل معمولی پسته دشمنان طبيعي شامل دو گروه عمده شكارچي ها و پارازيتوئيدها مي باشند. يكي از مهمترين شكارچي هاي پسيل معمولي پسته كفشدوزك Oenopia conglobata contaminata است. اين كفشدوزك عمده ترين گونه پسيل خوار در باغهاي پسته رفسنجان بوده و تخم گذاري و زادآوري روي درختان پسته را به علف هاي هرز آلوده به شته ها در سطح باغات پسته ترجيح مي دهد و بطور وسيعي در مناطق پسته كاري استان كرمان فعاليت مي كند و در تمام سال در باغهاي پسته حضور داشته و بر روي درختان پسته زندگي مي كند. اين كفشدوزك بصورت حشره كامل در زير پوسته تنه درختان موجود در اطراف باغ هاي پسته و همچنين در زير و لابلاي پوسته تنه درختان مسن پسته بطور دسته جمعي زمستانگذراني مي كند. كفشدوزک conglobata cotaminata ازابتداي فعاليت آفت پسيل بر روي درختان پسته حضور دارد. اين حشره تغذيه از پوره پسيل معمولي پسته را بر پوره شته سبز پنبه (Aphis gossypii)ترجيح ميدهد. در شرايط باغهاي پسته در زمان حضور شته ها بر روي علفهاي هرز اين كفشدوزك پسيل خواري خود را روي درختان پسته ادامه مي دهد و تا زماني كه درختان پسته آلوده به پسيل باشند، بر روي علفهاي هرز مستقر نمي شود. . كفشدوزك Adalia bipunctata بر روي درختان پسته و علف هاي هرز جمع آوري شده است. اين حشره داراي پسيل خواري و زاد آوري قابل توجهي مي باشد و روي درختان پسته تخم گذاري مي كند. علاوه بر دشمنان طبيعي ذكر شده بالتوري chrysoperla carnea، لارو هاي آن به تخم و پوره هاي پسيل معمولي پسته حمله مي كنند. چندين گونه كنه شكارگر و سن شكاري نيز به آفت پسيل حمله مي كنند.
پارازيتوئيد مهم پسيل معمولي پسته زنبور Psyllaephagus pistaciae مي باشد، اين زنبور از عوامل كنترل طبيعي اين آفت كليدي است. اين زنبور در پسته كاريهاي ايران پراكنش وسيعي داشته و از ابتداي بهار تا اواخر پاييز فعال است و از ديدگاه روابط متقابل زنبور پارازيتوئيد با حشره ميزبان مانند تطابق زندگي در شرايط طبيعي، قدرت ميزبان يابي، تشخيص ميزبان، سرعت پارازيتيسم و رشد و پتانسيل توليد مثل، اين زنبور بعنوان يك عامل كنترل بيولوژيك موفق ارزيابي مي شود.
در صورتي كه برنامه هاي مديريت كنترل آفات پسته بحوي طراحي شود كه سمپاشي ها كاهش يابد و از سمومي خطر كمي براي دشمنان طبيعي دارند استفاده شود جمعيت دشمنان طبيعي اين آفت افزايش مي يابد.
مبارزه زراعي
چون در زمستان محل گذارني پسيل معمولي پسته در زير بقاياي گياهي و خاك مي باشد. شخم زمستانه موجب صدمه به پناهگاه زمستاني حشرات كامل پسيل معمولي پسته مي شود و جمعيت پسيل در بهار سال بعد پايين تر خواهد بود.
كاربرد تله هاي چسبي زرد رنگ بخصوص اواخر زمستان و اوايل بهار باعث كاهش شدت تخمگذاري آفت پسيل شده است. در مجموع كاربرد تله هاي چسبي زرد تاثير قاطع در كاهش جمعيت آفت ندارد ولي بعنوان يك روش كاهش جمعيت در مبارزه تلفيقي مي توان استفاده نمود. بطوري كه استفاده تله هاي چسبي زرد رنگ اواخر زمستان و اوايل بهار از سمپاش ها برعليه اين آفت در طول فصل مي كاهد.
حساسيت و مقاومت ارقام پسته تجاري به اين آفت متفاوت است. ارقام اوحدي و سفيد پسته نوق تحمل بالاتري نسبت به جمعيت اين آفت دارند و ارقام اكبري، احمد آقايي و كله قوچي نسبت به آفت داراي حساسيت بالايي هستند.
مبارزه شيميايي
زماني كه جمعيت آفت(پوره ها) روي برگچه هاي درختان باغ زياد بود بايد نسبت به سمپاشي اقدام نمود. ضمن اينكه حساسيت گياه ميزبان در دوره رشد مغز بيشتر است و با بازديد هاي مكرر جمعيت آفت را زير نظر گرفت تا در صورت افزايش جمعيت پوره ها سريعاً نسبت به مبارزه اقدام كرد. كنترل پسيل پسته از 50 سال پيش عمدتاً با استفاده از حشره كش ها بوده است و تا بحال بيش از 60 نوع ماده حشره كش بطور رسمي روي اين آفت آزمايش شده است. فعلاً بر عليه اين آفت حشره كش هاي ميتاك، دارتون، كونفيدور، كنسالت، كاسكيد، آكتارا، موسپيلان، كاليپسو و انويدور استفاده مي شود.
بیشتر بخوانید:
درخت پسته و تغذیه آن
پسیل معمولی پسته
آفلاتوکسین
